Şeytan İcadıydı Eğlenmek

Evde şarkılar söylüyorduk arkadaşlarımla, sonra bir sondakika haberi geldi telefona, Reina taranmış, bir yeni yıl gecesi, film değil, gerçek! Erken yirmilerimde, eğlenmek için gittiğim Reina’da, şimdi gençler ölüyor. Aradaki uçurumu hangi ağıt paklar?
Atladım eve döndüm, kalbimde sızı, başımda bitmeyen ağrı, uykuyu unuttuk zaten, ağlamaktan da bıktım, aynı cümleleri kurmaktan da ama şanslıyım… Yaşamak şimdilerde daha büyük şans oldu.
İyi şanslar herkese, başladı 2017…

Daha dün yayınlamıştım en içim buruk yeni yıl yazımı, malum adı da boku da çıkık 2016’nın ardından, umuda yazılar, şarkılar yazmak kolay değil. Düşe kalka hallediyorum yine de, yaşıyorum, evet şanslıyım, daha da farkındayım artık. Terör yüzünden, yeni yılda ilk sabahı sabah edişimse, umduğumdan tez başladı. Oysa haftaya 2017 ruhsal detoks listemi ya da ”2017’de sevgilinize nasıl sarılmalısınız?” temalı, eğlenceli yazımı yazmaya niyetliydim ama terör aşktan daha moda şu sıra, eğlenmekse şeytan icadı!

KORKMAYIN
Ölüm ve yaşam bu kadar iç içe geçmişken, sağduyumuzu, sabrımızı korumak, vazifemiz oldu artık. Bence denilenin aksine, insanı inançtan falan soğutamıyorlar, çünkü bana göre inanç öyle bir şey değil, kalpten gelir, sevgiyle gelir, nefret kusmaz, öldürmez, yok etmez, var eder! Ben müziğe inanıyorum misal, çocuk yaşımdan beri, notaların yok ettiğini görmedim, hep var ettik birlikte. Teröristin inanç diye bildiği, karanlığa tapmak, kendi karanlığını aydınlatanı yok etmeye and içmek. Bunca yıldır karanlığı sevmiş, ”doğru bu” diye gözü oyulmuş köre göz versen, gider yine önce kendi gözünü oyar, ışığı reddetmek için ki, seni de oyabilsin, bir davası olsun. Çünkü yok etmek, en kolay davadır, sevmek, varetmek, insan olabilmekse, zahmetli iş. Evet, ikimizin de yaratanı aynı, benim inancıma göre ama inancımız aynı değil. Biri sevgi, diğeri nefret. Nefret, beni sadece yok edebilir, o da bu dünyada, oysa ben hep varolacağım, burada ya da sonsuzlukta. Bu sebeple ense kökümde terörle yaşamama rağmen korkum yok, yaşadığım, varolduğum, varettiğim yere kadar…

Sevgiyiz biz dostlarım, biz varız!
Bedenen kaybettiğimiz tüm sevdiklerimizin yolu açık, sevenlerinin de başı sağolsun. Allah mı? O, günahsız ölene zaten rahmet eyler, işini bilir, asıl bize sabır, huzur, barış, birlik ve beraberlik eylesin, yaşadığımız, varolduğumuz, varettiğimiz yere kadar… Korkmayın!

Aşk’a uyanın, gerisi kolay…

MERVE ÇALOĞLU

[email protected]

[email protected]

(Yazıların ve görsellerin tüm hakları saklıdır.)